edredon

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Somateria mollissima, ang. Eider) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 60-70 cm, rozpiętość skrzydeł 95-105 cm, masa ciała 1,2-2,5 kg. Duża kaczka, większa od krzyżówki o masywnej sylwetce z dużą głową o charakterystycznym profilu z płaskim czołem. Dość długi dziób jest zielonkawy. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. U samca w szacie godowej wierzch głowy czarny, policzki białe, a tył głowy zielonkawy. Pierś różowawa. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe białe, a spód ciała czarny. Samica brązowa, czarno prążkowana. Słynie z wyjątkowo ciepłego puchu, służącego do produkcji pierzyn i kurtek, co doprowadziło niemal do wytępienia tego gatunku w XIX wieku. W Polsce regularnie przelotny, czasem też się gnieździ. Zamieszkuje wybrzeża morskie północnej i zachodniej Europy. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje pojedynczo lub kolonijnie. W okresie V-VI składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 25-28 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-V i IX-XII. Na polskim wybrzeżu może zimą tworzyć skupienia do kilkuset ptaków, w głąb kraju zalatuje pojedynczo lub po kilka ptaków. Tylko raz stwierdzono lęg edredona w kraju. Pożywienie: skorupiaki i mięczaki morskie głównie zebrane z dna. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław