edyfikatory

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), rośliny kształtujące najważniejsze z ekologicznego punktu widzenia właściwości środowiska danej fitocenozy. Są to np. torfowce na torfowiskach wysokich, liczne gatunki drzew w lasach oraz rośliny uprawne na polach. W zależności od tego, jak bardzo zmieniają środowisko i w jakim stopniu ma ono dzięki temu swoisty charakter, różny jest ich wpływ na inne gatunki. Silnym edyfikatorem jest np. świerk, w którego otoczeniu występują gatunki cieniolubne, preferujące kwaśne podłoże. Wpływ edyfikatorów na inne rośliny zależy od warunków środowiska zewnętrznego i może polegać na wypieraniu innych gatunków, na osłabianiu rozwoju roślin konkurencyjnych (np. własnego podrostu) lub słabo przystosowanych oraz na sprzyjaniu rozwojowi gatunków przystosowanych. Edyfikatory dzielimy na samodzielne (przyrodzone, podstawowe) i degresywne (takie, które nabrały znaczenia e. na skutek naruszenia rdzennej szaty roślinnej).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.