(geomatyka), wrażenie widzenia plastycznego modelu terenu (przestrzeni trójwymiarowej) poprzez dostarczenie do mózgu informacji z dwóch obrazów widzianych z perspektywy lewego i prawego oka. Mózg interpretuje je jako jeden obraz przestrzenny, jakby był widziany przez jedno „trójwymiarowe” oko umieszczone u nasady nosa.
„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.