(inżynieria leśna, budownictwo leśne), to części obiektu budowlanego, które stanowią szkielet całego budynku, a ich podstawową funkcją jest zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i nośności konstrukcji. Decydujący wpływ na występujące elementy konstrukcyjne ma wybrana technologia budowy. W metodzie tradycyjnej (murowanej, sicianowej), zwanej inaczej „na mokro”, wyróżnia się następujące składowe konstrukcji budynku: fundamenty, ściany nośne i podpory pionowe (filary, słupy, kolumny), stropy i belki (podciągi), balkony oraz więźbę dachową, a w technologii szkieletowej „na sucho” (szkielet drewniany, stalowy lub żelbetowy) są to fundamenty oraz szkielet nośny dla ścian stropów i pokrycia dachowego.
G. Trzciński. 2004. Budownictwo Leśne. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo SGGW. Warszawa.