epifitoza

(fitopatologia leśna), zwana epidemią, charakteryzuje się opanowaniem przez określoną chorobę znacznej części masy tkankowej rośliny-gospodarza, występującego w skupieniach na określonym obszarze. W przebiegu epifitozy wyróżniamy początek, kulminację i wygasanie. Przyczyny wygasania epifitozy: przetrzebienie gospodarza, spadek jego podatności lub zmniejszenie się agresywności sprawcy. Epifitozy np. zamieranie pędów sosny (Gremmeniella abietina (Lagerb.) M. Morelet, Cenangium ferruginosum Fr.), wiosenna osutka sosny (Lophodermium pinastri (Schrad.) Chevall. i L. seditiosum Minter, Staley et Millar), opieńkowa zgnilizna korzeni (Armillaria spp.).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa. CABI Bioscience Databases, Index Fungorum, www.speciesfungorum.org