ergonomiczne zmiany w konstrukcji pilarek spalinowych w latach 1951 – 1970

(ergonomia w leśnictwie), w latach 1951 - 1970 do najważniejszych zmian eregonomicznych w konstrukcji pilarek zaliczyć należy  wprowadzenie nastepujących modyfikacji: 
- Ogranicznik grubości wióra w pile łańcuchowej,
- Gaźnik membranowy,
- Filtr powietrza przystosowany do czyszczenia,
- Silnik ze stopów lekkich,
- Blokada manetki gazu,
- Sprzęgło odśrodkowe,
- Usytuowanie prowadnicy piły  po prawej stronie pilarki
- Samoczynna pompka olejowa piły łańcuchowej,
- Ustabilizowanie procesu skrawania drewna, oporów skrawania, poziomu drgań mechanicznych,
- Umożliwienie pracy pilarką w każdym położeniu, możliwe lepsze operowanie podczas cięcia,
- Polepszenie procesu spalania mieszanki, lepsza sprawność silnika, mniejsza awaryjność gaźnika,
- Obniżenie ciężaru pilarki, zmniejszenie zmęczenia mięśniowego, obniżenie poziomu energii emitowanych drgań, - Uniemożliwienie przypadkowego włączenia piły łańcuchowej, ochrona operatora przed urazami,
- Uniemożliwienie ruchu piły łańcuchowej pod-czas biegu jałowego silnika, ochrona przed urazami
- Zwiększenie wygody przy cięciu drewna dla osób praworęcznych, poprawa pewności prowadzenia rzazu i bezpieczeństwa pracy
- Polepszenie jakości smarowania piły łańcuchowej, poprawa sprawności układu tnącego, zmniejszenia zużycia piły, wzrost trwałości połączeń ogniw, zwiększenie bezpieczeństwa pracy, redukowanie poziomu drgań.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Sowa J.M., Leszczyński K. 2000 - Zmiany w poziomie zagrożeń operatorów maszyn przy pozyskiwaniu drewna. Mat. III Konf. Leśnej, IBL Warszawa, 30-31.III.2000.