feromony płciowe (atraktanty płciowe)

(entomologia leśna), długołańcuchowe alkohole lub ich aldehydowe pochodne. Wydzielane są przez specjalne gruczoły rozmieszczone najczęściej na odwłoku. Działają w niezwykle niskich stężeniach na znaczne odległości (od 100 m do 11 km). Są specyficzne gatunkowo. Pierwsze doświadczenia nad wykorzystaniem feromonów w leśnictwie przeprowadzono w 1913 r w USA, nad przywabianiem samców brudnicy nieparki (Lymnantria dispar).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Starzyk J.R. 1996. Wykorzystanie feromonów do prognozowania i zwalczania szkodników wtórnych w lasach górskich. Sylwan 3