(inżynieria leśna,
budownictwo leśne), to element konstrukcyjny przenoszący całkowite obciążenie obiektu budowlanego wynikające z jego konstrukcji, jak też funkcji użytkowych przekazujący je na
grunt, na którym są osadzone. Prawidłowe posadowienie fundamentu decyduje zarówno o stabilności budynku, jak i jego trwałości. O posadowieniu fundamentów na działce i o parametrach geometrycznych decyduje architekt, który uwzględnia warunki wodno-gruntowe (poziom wody gruntowej, rodzaj gruntu i jego nośność), poziom przemarzania gruntu i aspekty funkcjonalne (wystąpienie podpiwniczenia). Ze względu na sposób przekazywania obciążeń z budynku na
grunt można je podzielić na bezpośrednio i pośrednio oddziałujące na
grunt. Do pierwszej grupy zalicza się: stopy, ławy i wanny fundamentowe, ruszty i płyty, do drugiej zaś należeć będą fundamenty przekazujące obciążenie poprzez pale i mikropale oraz studnie, na których oparto ławy lub płyty.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
G. Trzciński. 2004. Budownictwo Leśne. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo SGGW. Warszawa.