gatunki wskaźnikowe

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), bioindykatory, biowskaźniki, stenobionty w stosunku do wybranych czynników ekologicznych. Ich obecność w środowisku świadczy o określonym nasileniu działania danego czynnika, np. niskie pH gleby preferują skrzyp i siódmaczek leźny, wilgotną i próchniczą glebę żywokost lekarski i niecierpek pospolity, podłoże ubogie w sole mineralne – borówka i wilczomlecz, a bogate w azot – pokrzywa zwyczajna i bniec biały. Gatunki wskaźnikowe są pomocne przy testowaniu środowiska, pozwalają szybko i dokładnie określić jego stan.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.