(geomatyka),
1. Określenie używane w odniesieniu do systemów pozycjonowania satelitarnego obejmujących zasięgiem całą Ziemię, pozwalających na autonomiczne wyznaczanie położenia w jednolitym układzie odniesienia za pomocą odbiorników sygnałów satelitarnych. Dodatkowymi atutami są: możliwość określenia dokładnego czasu, ciągłość pracy niezależnie od warunków pogodowych oraz darmowy dostęp dla nieograniczonej liczby użytkowników na całym świecie. Należy do nich zaliczyć: amerykański GPS, rosyjski GLONASS, europejski Galileo i chiński Compass (znany także pod nazwą Beidou) oraz systemy o zasięgu regionalnym: indyjski IRNSS i japoński QZSS.
2. Skrót GNSS stosuje się także do określenia przygotowywanego od 1993 r. międzynarodowego systemu nawigacji liczącego ponad 50 satelitów, który ma być rozwiązaniem całkowicie cywilnym zarządzanym przez jedną organizację międzynarodową (w przeciwieństwie do GPS i GLONASS, będących produktami wojskowymi). Na GNSS mają się składać systemy: GPS, GLONASS, Galileo, WADGPS, EGNOS, WAAS i MSAS oraz, być może, Compass
„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.