(zoologia leśna, ptaki), dwupłatowy gruczoł łojowy, leżący między skórą i mięśniami po grzbietowej stronie kupra. Wydzielina gruczołu kuprowego służy do namaszczania piór i innych wytworów naskórka, zabezpieczając je przed wysychaniem i namakaniem. Ptak często sięga dziobem do pędzelka na szczycie gruczołu kuprowego, zbiera wydzielinę i rozprowadza ją po upierzeniu i nogach. Brak go u dropi, czapli i gołębi – w tych przypadkach rolę ochronną przed wilgocią spełniają pióra pudrowe.
Busse P. (red.) 1990. Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Wiedza Powszechna, Warszawa
Busse P. (red.) 1990. Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Wiedza Powszechna, Warszawa