grupa granulometryczna iły

(Gleboznawstwo leśne), to zmieszana → frakcja piaskowa, → frakcja pyłowa i → frakcja iłowa, w której udział frakcji iłowej jest dominujący. Są to utwory o wysokiej pojemności sorpcyjnej i wodnej, bardzo bogate w składniki pokarmowe, ale często niedostatecznie natlenione i bardzo ciężkie w uprawie. Iły ze względu na uziarnienie dzielą się na piaszczyste, pylaste, zwykłe i ciężkie. Ze względu na genezę wyróżnia się iły lodowcowe warwowe i zastoiskowe, iły jeziorne i iły morskie. Powstają z nich gleby brunatne, płowe, w odmianach oglejonych, a także gleby gruntowoglejowe. Iły w podłożu, przy płaskim bezodpływowym terenie sprzyjają powstawaniu gleb wilgotnych i mokrych z warunkami redukcyjnymi, jak → gleby gruntowoglejowe, z czasem także z warstwą torfu i → gleby torfowe.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja Uziarnienia Gleb i Utworów Mineralnych PTG. 2009. Rocz. Glebozn. 60, 2: 5-16.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja Uziarnienia Gleb i Utworów Mineralnych PTG. 2009. Rocz. Glebozn. 60, 2: 5-16.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.