(
uboczne użytkowanie lasu), grupa organizmów o heterotroficznym (cudzożywnym) sposobie odżywiania, nie zawierających chlorofilu. Mogą one odżywiać się rozkładając żywe tkanki innych organizmów (g. pasożytnicze), poprzez
rozkład martwej materii organicznej (saproby) lub przez symbiozę z korzeniami roślin (g. mikoryzowe). W dziedzinie użytkowania lasu pojęcie "
grzyby" utożsamia się z owocnikami grzybów wielkoowocnikowych, tj. o dużych, dobrze widocznych owocnikach, zaliczanych do typu podstawkowych lub workowych, z których liczne jadalne gatunki stanowią przedmiot pozyskania. W Polsce występuje w stanie dzikim około 4,5 tys.gatunków wielkoowocnikowych. Dzielą się one, w zależności od przydatności do spożycia na: jadalne (w tym warunkowo jadalne), niejadalne i trujące. W skład świeżych owocników wchodzi ok. 90% wody, 2 - 4% związków azotowych (w tym białek), 2 - 5% węglowodanów (w tym polisacharyd
chityna), tłuszcze - do 1%, liczne
makro- i
mikroelementy, witaminy i prowitaminy (przede wszystkim karoteny, wit. B1, B2, D, E, K i PP), a ponadto liczne enzymy, barwniki, związki aromatyczne oraz
alkaloidy i
glikozydy, nadające niektórym gatunkom właściwości trujące.
Zbiór grzybów stanowi atrakcyjny element rekreacji, ale też źródło dochodów z ich sprzedaży. Pojawy owocników charakteryzują się sezonowością i zmiennością urodzaju. Jako surowiec są bardzo nietrwałe, stąd też często suszy się je lub stosuje inne sposoby utrwalania.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Grochowski W. 1990. Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa