halofity

(botanika leśna, ekologia i geografia roślin), rośliny kwiatowe zdolne do pełnego rozwoju na glebach ze znaczną zawartością soli, zwykle chlorków (szczególnie NaCl), a także siarczanów (sodu, magnezu, wapnia) oraz węglanu sodu. Liczne gatunki halofitów występują na obszarach suchych stepów, pustyń i półpustyń oraz nad brzegami mórz. W polskiej florze do halofitów zalicza się takie gatunki solnisk śródlądowych, jak: soliród zielny, aster solny, świbka morska i komonica wąskolistna. Halofity zwane są też slonoroślami, roślinami halofilnymi lub roslinami słonolubnymi.