iły, iłowce

(Gleboznawstwo  leśne),   luźna   lub   słabo   zwięzła   skała   osadowa,   złożona   z   minerałów   ilastych   (→   kaolinit,
→ montmoryllonit, → illit, → wermikulit) z domieszką pelitu kwarcowego, a także mik, chlorytu, węglanów, gipsu, irytu, substancji organicznej. Posiada pelitową strukturę i warstwową teksturę, jest miękki, w wodzie plastyczny. Powstają w środowisku morskim i lądowym. Są to pospolite skały. W Polsce większe złoża skał ilastych występują w centralnej części kraju, znane jako iły poznańskie, warwowe, towarzyszą pokładom węgla i siarki, a także jako składnik fliszu karpackiego. Powszechnie występują w glebach we frakcji ilastej i stanowią ich ważny składnik decydujący o pojemności sorpcyjnej, wodnej i zasobności w pierwiastki chemiczne. Ił w wyniku konsolidacji (sprasowania) przechodzi w iłowiec i ten w iłołupek (łupek ilasty).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Manecki A.1993. Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.