(historia i tradycja leśna), pierwsza wyższa szkoła rolnicza na ziemiach polskich i jedna z pierwszych w Europie powołana w 1816 roku w Marymoncie. Początkowo nazywana Szkoła Agronomiczną, oficjalnie otwarta w 1820 roku. Inicjatorami szkoły byli Stanisław Staszic i Stanisław K. Potocki. Uczelnia od 1822 roku prowadziła zajęcia na dwóch poziomach wyższym (dla zarządzających) i niższym (dla wykwalifikowanych robotników). W 1824 roku poziom niższych przekształcono tzw. Szkołę Wiejską, a w instytucie uruchomiono Szkołę Weterynarii. W ramach represji popowstaniowych szkołę zamknięto, ponowne jej uruchomienie nastąpiło w 1836 roku. W 1840 roku nastąpiła reorganizacji polegająca na dodaniu wydziału leśnego i zmianę nazwy na Instytut
Gospodarstwa Wiejskiego i
Leśnictwa. W 1861 roku w wyniku kolejnej reorganizacji instytut został zamknięty a jego majątek przeniesiono do Puław gdzie utworzono Instytut Politechniczno-Leśny.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mała encyklopedia leśna, 1980, praca zbiorowa, red. Molenda Tadeusz, PWN; Dzieje lasu i leśnictwa, 1965, praca zbiorowa, red. Żabko-Potopowicz Antoni, PWRiL Warszawa