język programowania

(informatyka w leśnictwie, oprogramowanie i sprzęt), ustalony zestaw instrukcji, symboli, operatorów wraz z regułami ich stosowania (składnia języka programowania), używany do zapisywania programów komputerowych;
rozróżnia się języki programowania wysokiego poziomu, o składni zbliżonej do języka naturalnego (np. Pascal, Fortran), oraz języki niskiego poziomu, zbliżone do wewnętrznego języka poleceń maszyny cyfrowej (np. asemblery).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Encyklopedia PWN