jodła

(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Abies) rodzaj z rodziny sosnowatych (Pinaceae) i podrodziny jodłowych (Abietoideae) obejmujący około 40 gatunków, w większości górskich, na półkuli północnej. Jodła pospolita (Abies alba Mill.). Drzewo do 60 m wysokości. Pąki bez żywicy lub bardzo słabo pokryte żywicą. Pędy krótko owłosione. Igły 15-30 mm długości o ułożeniu grzebieniastym, środkowe krótsze od brzeżnych, na wierzchołku zaokrąglone i wcięte, z dwoma paskami nalotu woskowego pod spodem. Szyszki z łuskami wspierającymi dłuższymi od łusek nasiennych. Występowanie – góry środkowej i południowej Europy, od Pirenejów na zachodzie, po Starą Planinę w Bułgarii i Karpaty Południowe w Rumunii; do wysokości ok. 2000 m n.p.m. (Apeniny, góry Bułgarii). W Polsce gatunek górski z licznymi stanowiskami na nizinach. Osiąga u nas północną granicę zasięgu, która przebiega wzdłuż linii: Żary – Ostrów Wlkp. – Kalisz – Łódź – Skierniewice – Rawa Mazowiecka – Opoczno – Radom – Lublin – Tomaszów Lubelski. Najwyższe stanowisko w Tatrach na wys. 1450 m n.p.m. W górach występuje najczęściej w  lasach regla dolnego (dolnoreglowy bór jodłowo-świerkowy, las jodłowy, lasy bukowe i jaworowe). W Pasie Wyżyn Środowych buduje drzewostan wyżynnego boru mieszanego oraz wchodzi w skład grądów, borów mieszanych sosnowo-dębowych i borów sosnowych. Jodla pospolita jest gatunkiem klimatu umiarkowanie chłodnego i wilgotnego. Należy u nas do najbardziej cienioznośnych drzew lasotwórczych i dobrze odnawia się pod osłoną macierzystego drzewostanu. Najlepszy wzrost osiąga na głębokich glebach gliniastych, świeżych lub wilgotnych, o odczynie kwaśnym lub zbliżonym do obojętnego. Jest wrażliwa na  silne mrozy i zanieczyszczenia powietrza. Od przeszło dwustu lat obserwuje się zjawisko kurczenia się zasięgu jodły pospolitej w północnych rejonach jej rozmieszczenia, a w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci – często powtarzające się przypadki masowych schorzeń i obumierania drzewostanów tego gatunku. Obecnie jodła ta traktowana jest jako drzewo wymagające od leśników specjalnego postępowania hodowlanego, a w niektórych regionach, np. w Sudetach, podejmowane są próby jego restytucji.