kalcyt

(Gleboznawstwo leśne), minerał skał osadowych z grupy węglanów. Jest węglanem wapnia CaCO₃. Posiada twardość 3, gęstość 2,71, rysę białą, łupliwość doskonałą. Najczęściej jest bezbarwny, biały, kremowy, żółtawy, miodowy. Intensywnie burzy z kwasem solnym. Stanowi składnik skał osadowych, jako minerał budulcowy w skałach chemicznych i jako spoiwo w skałach klastycznych. Występuje też w wielu skałach metamorficznych, marmurach i innych. Bywa spotykany w osadach gorących źródeł (trawertyn), oraz w szkieletach i skorupach wielu organizmów żywych (małże, otwornice, korale). Występuje niemal powszechnie w Polsce południowej jako → węglany, w minerałach budujących skały, głównie wapienne. Zwietrzały i rozproszony w formie węglanu wapnia występuje w glebach powszechnie. Znaczenie glebotwórcze węglanu wapnia jest ogromne, zwłaszcza w kształtowaniu kwasowości gleby. Zawartość węglanu wapnia jest też cechą diagnostyczną w niektórych typach gleb Europy (czarnoziemy, gleby kasztanowe, kalcisole), a także wskaźnikiem przebiegu procesów glebowych (wapno łąkowe).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Manecki A.1993. Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.