Kampinoski Park Narodowy

Rok utworzenia 1959, powierzchnia: 38 548 ha. Położony w województwie mazowieckim. Siedziba dyrekcji Parku znajduje się w Izabelinie. Park obejmuje niemal cały obszar Puszczy Kampinoskiej. Zarządza również ośrodkiem hodowli żubrów w Smardzewicach pod Tomaszowem Mazowieckim. Jest rezerwatem biosfery. W jego krajobrazie dominują lasy sosnowe, zajmujące 70% powierzchni. Rosną one na piaszczystych wydmach pokrywających większość terenu. W obniżeniach dawnego koryta Prawisły położone są torfowiska oraz podmokłe lasy łęgowe i olsy. Około 12% powierzchni objęte jest ochroną ścisłą. W parku występuje prawie 1400 gatunków roślin naczyniowych, wśród nich bardzo rzadkie: chamedafne północna, zimoziół północny i wężymord stepowy. Osobliwością jest brzoza czarna. Spośród ponad 4000 zwierząt stwierdzonych na terenie parku około 200 gatunków podlega ochronie prawnej. W Kampinoskim Parku Narodowym miały miejsce udane restytucje rysia i łosia, który jest jego symbolem.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr inż. Wojciech Gil