kłosówka

(botanika leśna, rośliny zielne), Holcus – rodzaj z rodziny Poaceae (trawy, wiechlinowate) liczący około 8 gatunków występujących w strefach klimatu umiarkowanego, reprezentowany w Polsce przez dwa gatunki. Kłosówka miękka (Holcus mollis L.) – trawa o silnie rozwiniętych korzeniach i rozłogach (tworzy zwarte darnie). Pędy generatywne do 80 cm wysokości, nagie lub lekko owłosione, natomiast silnie, aksamitnie owłosione w kolankach. Języczek do 5 mm długości, tępy. Liście płaskie, 3-12 mm szerokości, z krótkimi włoskami lub nagie. Wiecha lekko rozwarta z owłosionymi gałązkami. Kłoski 2-kwiatowe (dolny kwiat obupłciowy, a górny płonny, męski lub zredukowany), białawo zielone do jasnobrązowych, często czerwonawo nabiegłe. Plewka dolna kwiatu płonnego z ością wyraźnie wystającą ponad kłosek. Trawa leśna, częsta w borach mieszanych oraz w kwaśnych dąbrowach z klasy Quercetea robori-petraeae (gatunek charakterystyczny). Kłosówka wełnista (Holcus lanatus L.) różni się od kłosówki miękkiej przede wszystkim brakiem rozłogów (nie tworzy darni tylko kępki), ością nieznacznie wystającą z kłoska i aksamitnie owłosionymi blaszkami liściowymi. Trawa łąkowa, charakterystyczna dla zbiorowisk z klasy Molinio-Arrhenatheretea, czasami spotykana w zniekształconych fitocenozach leśnych, zwłaszcza w pobliżu łąk.