kłosownica

(botanika leśna, rośliny zielne), Brachypodium – rodzaj z rodziny Poaceae (trawy, wiechlnowate), liczący około 20 gatunków występujących w strefach klimatu umiarkowanego i zwrotnikowego, reprezentowany w Polsce przez dwa gatunki. Kłosownica leśna [ Bachypodium sylvaticum (Huds.) P. Beauv.] – ciemnozielona trawa kępkowa o źdźbłach do 100 cm wysokości, nagich tylko na kolankach gęsto owłosionych. Blaszki liściowe  około 7 mm szerokości, zwężające się ku szczytowi, miękko owłosione, z jasnym nerwem po dolnej stronie. Kłos luźny, górą zwisający. Kłoski 6-15-kwiatowe,  najniższe osadzone na krótkich gałązkach. Ość plewki dolnej w wyższych kwiatach dłuższa od plewki. Gatunek charakterystyczny dla klasy Querco-Fagetea (żyzne lasy liściaste – dąbrowy, grądy, buczyny, łęgi). Kłosownica pierzasta [Brachypodium pinnatum (L.) P. Beauv.] różni się od kłosownicy leśnej przede wszystkim wyższym wzrostem (do 120 cm), liśćmi bez wyróżniającego się nerwu środkowego, wzniesionym i bardziej zwartym kłosem z kłoskami 8-24-kwiatowymi oraz ością krótszą od plewki dolnej. Gatunek światłożądny, wapieniolubny, przywiązany do siedlisk żyznych i słonecznych, charakterystyczny dla ciepłolubnych muraw z klasy Festuco-Brometea. Występuje także w świetlistych dąbrowach.