kora garbarska świerkowa

(uboczne użytkowanie lasu), Jeden z ważniejszych leśnych surowców niedrzewnych, pozyskiwany w Polsce do 1980 r. Największe pozyskanie, dochodzące nawet do 16 tys ton/rok notowano w latach 50. ub. w. Korę złuszczano specjalnymi dłutami, po ścięciu i okrzesaniu drzew. Złuszczone płaty kory zwijano dwustronnie w t.zw. okulary lub jednostronnie - w zwoje i ustawiano w "budy" na wolnym powietrzu w celu ich podsuszenia, do poziomu wilgotności 15 - 20%. Odbiorcą tego surowca były garbarnie. Do garbowania skór wytwarzano brzeczkę. Zawartość garbników w krajowej korze świerkowej wynosi około 10%, przy współczynniku czystości na poziomie 50%. Surowiec ten należy do grupy średnio bogatych w garbniki. Obecnie ze względu na niską opłacalność produkcji garbników z kory świerkowej i innych krajowych surowców, garbniki naturalne są importowane bądź zastępowane tańszymi garbnikami syntetycznymi.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grochowski W. 1990.Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Antkowiak L. 1997. Wykorzystanie kory niektórych drzew i krzewów. Wyd. AR, Poznań. Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków.