korek (fellem)

(uboczne użytkowanie lasu), strefa kory wytwarzana przez miazgę korkotwórczą (fellogen), martwa, zwarta, zbudowana z komórek wypełnionych powietrzem, których ściany są wysycone suberyną (skorkowaciałe) lub ligniną (zdrewniałe). Korek nadaje korze elastyczność oraz właściwości izolacyjne w stosunku do ekstremalnych temperatur, chroni też żywe tkanki przed utratą wody i uszkodzeniami mechanicznymi. Ze względu na właściwości korek stanowi cenny surowiec pozyskiwany specjalnie z drzew stojacych, na plantacjach dębu korkowego, gł. w Portugalii. Służy do produkcji izolacji, płyt, pływaków, zatyczek do butelek oraz galanterii i elementów wyposażenia wnętrz.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: prof. dr hab. inż. Anna Barszcz

Źródło: Malinowski E. 1978. Anatomia roślin.PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Antkowiak L. Wykorzystanie kory niektórych drzew i krzewów. 1997. Wyd. AR, Poznań.     Barszcz A. 2011. Surowce leśne. Materiały do wykładów. KULiD, UR Kraków.

strona powiązana tematycznie: http://encyklopedia.pwn.pl