krajobraz

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), fizjocenoza, zbiór przestrzenny ekosystemów o zbliżonej strukturze zewnętrznej (np. leśnych, łąkowych, torfowiskowych), które są połączone procesem obiegu materii i przepływu energii, a także oddziaływaniem antropogenicznym. Materialnymi komponentami krajobrazu (geokomponentami) są: woda, powietrze, gleby, rośliny i zwierzęta oraz człowiek i wytwory jego działalności. Stanowią one kompleks zintegrowany za pomocą różnych sił i zjawisk. Istotny wpływ na formowanie krajobrazu ma świat istot żywych, głównie roślinność. Jej elementarnymi jednostkami wchodzącymi w skład jednostek krajobrazu są fitocenozy. Tworzą one przestrzennie określone układy zw. Fitokompleksami krajobrazowymi, które stanowią zazwyczaj dominujący element biokompleksów (ożywionej części krajobrazu). Krajobraz podlega różnorodnej działalności człowieka. W zależności od jej nasilenia, zmian i deformacji, jakich dokonała, wyróżnia się: krajobraz pierwotny, krajobraz naturalny i krajobraz kulturowy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.