Krajowa Szkoła Gospodarstwa Lasowego we Lwowie

(Historia i tradycja leśna), utworzona w 1874 roku staraniem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego na czele z Henrykiem Strzeleckim. Pierwszym dyrektorem był wspomniany Henryk Strzelecki, który piastował swój urząd do 1892 roku. Szkoła powstała w obliczu zmian, jakie dotknęły gospodarkę na terenie Galicji. Masowe wyprzedawanie własności byłych królewszczyzn i dóbr stołowych przez rząd Austro- Węgier był zalążkiem do rozwoju kapitalizmu gospodarczego. Nie ominęło to także leśnictwa, rozpoczął się proces masowej eksploatacji lasów. Jedynym sposobem ograniczenia tego szkodliwego zjawiska było kształcenie kadr leśników. Do 1874 roku na terenie Galicji jedyną formą nauki leśników stanowiły wykłady z encyklopedii leśnictwa, wykształcenie leśne można było odebrać na Akademii Leśnej w Mariabrun pod Wiedniem, wiązało się to jednak z dużym nakładem finansowym ponoszonym przez potencjalnego adepta leśnictwa. Nowopowstała Szkoła we Lwowie była idealnym rozwiązaniem nie tyle ze względów ekonomicznych i praktycznych, ważniejszym był fakt rozwoju polskiego, częściowo niezależnego pod zaborem austriackim, szkolnictwa leśnego. Początkowo nie było zgody na utworzenie wyższej szkoły leśnej we Lwowie. Dotychczas jedynym ośrodkiem o tej randze był wydział leśny na wiedeńskiej Hochschule fur Bodenkultur. Zgoda władz austriackich na utworzenie kolejnego ośrodka kształcącego na poziomie akademickim była ogromnym sukcesem Strzeleckiego. Nauka w Krajowej Szkole Gospodarstwa Lasowego trwała dwa lata, rozłożona była na cztery półrocza pięciomiesięczne. Na koniec każdego z okresów, uczeń zobowiązany był przystąpić do egzaminów ze wszystkich przedmiotów wykazanych w planie półrocza. Ponadto po ukończeniu dwuletniego kursu adpeci przystępowali do egzaminu ogólnego, poświadczającego nabyte umiejętności. Uczniowie mogli pogłębiać wiedzę z takich przedmiotów, jak: matematyka leśna, klimatologia, zoologia leśna, botanika leśna, miernictwo, pielęgnowanie lasu, fizjologia roślin, inżynieria leśna, rysunki do inżynierii leśnej, urządzanie lasu, szacowanie lasu, zawiadywanie lasu, prawo leśne, zarys ekonomii narodowej i wielu innych. Kadra nauczycielska składała się w większości z wybitnych leśników tamtej epoki. Byli to w szczególności: Henryk Strzelecki, prof. Stanisław Piotr Sokołowski (późniejszy dyrektor Wyższej Szkoły Lasowej we Lwowie, prof. Władysław Tyniecki, prof. Ernest Till. Krajowa Szkoła Gospodarstwa Lasowego we Lwowie działała pod niezmienioną nazwą do roku 1909, kiedy to Sejm Galicyjski zmienił jej nazwę na: Wyższa Szkoła Lasowa.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Jarosław Szaban

Publikacje powiązane tematycznie

Broda J., Historia leśnictwa w Polsce, Poznań 2000