kruszyna

(botanika leśna, drzewa i krzerwy leśne), (Frangula) rodzaj z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae) obejmujący kilkadziesiąt gatunków, głównie w Ameryce Północnej, a także w południowo-wschodniej Azji, Afryce i Europie. W Polsce jeden gatunek. Kruszyna pospolita (Frangula alnus Mill.). Krzew do 6 m wysokości. Pędy ciemnoszare, z licznymi białymi przetchlinkami, w młodości owłosione, później nagie. Pąki bezłuskie, okryte drobnymi listkami owłosionymi brązowym kutnerem, liściowe małe i jajowate, kwiatowe większe i buławkowate. Liście szerokoeliptyczne lub odwrotniejajowate, 3-7 cm długości, całobrzegie, na szczycie tępe lub krótko zaostrzone. Blaszki nagie i błyszczące, z wierzchu ciemnozielone, spodem jaśniejsze. Nerwy przy brzegu blaszki łukowato wygięte i połączone. Kwiaty drobne, zielonkawe, skupione w wiązkach po 10-20. Owoce (pestkowce) kuliste, początkowo zielone, później czerwone, a po dojrzeniu czarne. Występowanie – prawie cała Europa, bez północnych krańców Skandynawii, oraz zachodnia Syberia, Azja Mniejsza i Kaukaz, także północna Afryka (Algieria, Maroko, Tunezja). W Polsce na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Siedliska wilgotnych lasów liściastych i borów mieszanych. Lasy łęgowe i olsy oraz zarośla na obrzeżach tych zbiorowisk.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Władysław Danielewicz