kszyk

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Gallinago gallinago, ang. Snipe) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 23-28 cm (w tym dziób ok. 7 cm), rozpiętość skrzydeł 39-45 cm, masa ciała 80-170 g. Ubarwienie maskujące, czarno-brązowo-szare ze skomplikowanym wzorem na poszczególnych piórach wierzchu ciała, który układa się w podłużne pasy. Na głowie rysunek złożony z równoległych brunatnych i płowych pasków. Pierś brunatno kreskowana, a brzuch po bokach prążkowany. Dziób długi, prosty, szary u nasady i czarny w części końcowej. Nogi dość krótkie, zielonkawoszare. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce dość szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje wilgotne łąki, turzycowiska. W okresie godowym odbywa widowiskowe loty tokowe, wznosi się i opada, wydając przy tym beczący dźwięk powstający przy wibracji skrajnych sterówek. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie IV-VII składa 4 jaja, które wysiaduje wyłącznie samica przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-XI, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: bezkręgowce, rzadziej nasiona. Liczebność w Polsce szacowana na 15-30 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław