lidar naziemny – TLS

(geomatyka),  (akronim z ang.: Terrestrial Laser Scanning); naziemny skaning laserowySposób rejestracji promieni lasera odbitych od gruntu, pni drzew, gałęzi i aparatu asymilacyjnego z użyciem wiązki promieni świetlnych (laserowych) wysyłanych i rejestrowanych z poziomu naziemnego. Urządzenie o szerokim polu widzenia (poziomo 360°, pionowo np. do 320°) wykonuje zobrazowanie z jednego lub z kilku miejsc zlokalizowanych na powierzchni próbnej w drzewostanie, tworząc jej model przestrzenny 3D służący do analizowania rozmieszczenia drzew i dokonywania pomiarów średnicy, obwodu, pola przekroju pni drzew na dowolnej wysokości oraz wysokości poszczególnych fragmentów drzewa. System TLS składa się zazwyczaj z: generatora sygnału (dioda lasera), systemu wirujących luster (równomiernie odchylają wiązkę lasera i rozrzucają ją po powierzchni obiektów), teleskopu optycznego (skupiającego powracające odbite promieniowanie) i detektora (zamieniającego energię światła na impuls zapisywany w module rejestracji). Zarówno nadajnik, jak i detektor podlegają jednostce kontrolującej sterowanej mikroprocesorem. Urządzenie obraca się precyzyjnie wokół własnej osi o ustalony kąt gwarantujący uzyskanie odpowiedniej rozdzielczości. Współczesne skanery fazowe pozyskują do 960 tys. punktów na sekundę na odległość do 150 m; w badaniach środowiskowych stosuje się skanery o zasięgu do 6000 m; często są wyposażone w zintegrowaną kamerę cyfrową. Można je montować na statywie geodezyjnym lub samochodzie (skaning mobilny).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.