maślak żółty

(uboczne użytkowanie lasu), Suillus grevillei (Klotzsch) Sing. - pospolity gatunek grzyba, ale występujący wyłącznie pod modrzewiami, od czerwca do listopada, pojedynczo lub gromadnie. Rośnie nie tylko w lasach, ale także w parkach,  zadrzewieniach, a nawet pod pojedynczo występującymi drzewami. Kapelusz o średnicy 3 - 14 cm jest półkulisty, potem wypukły lub spłaszczony, gładki, jaskrawożółty, złocisty, pomarańczowy, żółtobrązowy, w czasie suszy błyszczący, a podczas deszczowej pogody śluzowaty. Rurki są cytrynowe, żółte, złote, u starszych okazów ciemniejsze, szeroko przyrośnięte (zbiegające po trzonie). Trzon jest żółtawy lub żółtobrązowy, gładki, z białawym, lepkim pierścieniem; w górnej części pokryty drobnymi ziarenkami. Miąższ jest żółtawy, o przyjemnym, nieco żywicznym zapachu i  łagodnym smaku. Maślak żółty dzięki jaskrawej barwie jest wyjątkowo piękny i łatwy do rozpoznania. Jest dobrym grzybem jadalnym, dopuszczonym do obrotu handlowego. Podobnie jak u maślaka zwyczajnego, przed przyrządzaniem warto zdjąć skórkę z kapelusza.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grzywacz A., Staniszewski P., 2003. Wiem, co zbieram w lesie. Oficyna Wydawnicza MULTICO. Warszawa.
Gumińska.B., Wojewoda W. 1988. Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL

Publikacje powiązane tematycznie

Dermek A., 1988. Grzyby znane i mniej znane. PWRiL, Warszawa.
Fluck M. Jaki to grzyb? Delta Warszawa 1995.
Grzywacz A., 1990. Grzyby leśne. PWRiL, Warszawa.
Læssøe T., Del Conte A.1997. Grzyby. Wielka Księga. Warszawa, Wydawnictwo Wiedza i Życie.
Staniszewski P. 2011: Użytkowanie grzybów leśnych – możliwości i zagrożenia. Biblioteczka Leśniczego. Zeszyt 321. Wyd. Świat, Warszawa.