mielerz

(uboczne użytkowanie lasu), Stos drewna krótkiego w postaci wałków lub szczap, głównie liściastych, ułożony warstwami przedzielonymi t.zw. posypką i okryty "oponą" z cetyny i darni. Mielerze służyły w przeszłości do wypalania węgla drzewnego. Rozpalanie wsadu odbywało się przez znajdujący się u podstawy kanał zapłonowy. W centrum zlokalizowany był pionowy kanał ogniowy. Obecnie mielerze zostały zastąpione różnego typu retortami stalowymi. W porównaniu do produkcji wegla drzewnego w retortach polowych lub przemysłowych produkcja w mielerzach była znacznie mniej wydajna, a węgiel drzewny charakteryzował się niższą jakością.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Głowacki S. 1995. Wybrane materiały do ćwiczeń z ubocznego użytkowania lasu. Wyd. SGGW, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków. Laurow Z. 1997. Produkcja węgla drzewnego w warunkach polowych. Biblioteczka leśniczego, Z. 83. SITLiD, DGLP, Warszawa.