(Gleboznawstwo leśne), minerał skał magmowych kwaśnych, z grupy minerałów sialicznych, zwany też miką białą. Jest glinokrzemianem potasu KAl2(OH)AlSi3O10. Posiada twardość 2-2,5, gęstość 2,77- 2,88, rysę białą, jest doskonale łupliwy. Jest najczęściej bezbarwny, srebrzysty, żółtawy. Jest łatwo się kruszący, ale jest trudno wietrzejący chemicznie. Wchodzi w skład skał magmowych i metamorficznych, ale występuje też w klastycznych skałach osadowych.
Bolewski A., Manecki A.1993. Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.