(geomatyka), model mający wbudowane w typowo relacyjną strukturę nowoczesne mechanizmy zarządzania obiektami (jak w bazach obiektowych) i spełniający następujące wymagania: pełna funkcjonalność baz relacyjnych; zakres typów danych rozszerzony o nowe typy (pozwalające na przechowywanie m.in. danych geometrycznych, multimedialnych itp.); możliwość tworzenia nowych typów danych na bazie już istniejących; przechowywanie kompleksowych obiektów w formie tabelarycznej; SQL pozostaje podstawowym językiem tworzenia zapytań i manipulowania danymi (ostatnie standardy języka SQL uwzględniają operacje na strukturze obiektowo-relacyjnej). Mechanizmy relacyjnej bazy umożliwiają dużą wydajność i prostotę obsługi, natomiast nowe typy pól – zapisanie do pojedynczego rekordu tabeli obiektów składających się z kilku podobiektów (np. multipoligon), a każdy z nich z wielu werteksów. Model powszechnie wykorzystywany do budowy baz danych przechowujących dane geometryczne.
„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.