(
urządzanie lasu), obszar nadleśnictwa wydzielony do celów adresowych.
Obręb leśny definiowany był niegdyś jako wydzielony obszar nadleśnictwa charakteryzujący się podobnymi warunkami przyrodniczymi i ekonomicznymi, co uzasadniało przyjęcie podobnych zasad zagospodarowania oraz określenia w procesie planowania urządzeniowego odrębnych zadań gospodarczych dla obrębu.W ustawie o lasach zrezygnowano jednak z pojęcia obrębu leśnego, wprowadzając pojęcie urządzanego obiektu (art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o lasach), którym dla Lasów Państwowych jest
nadleśnictwo (art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy o lasach), a nie
obręb leśny.Według SLMN: granice obrębów leśnych muszą zawierać się w granicach, właściwych dla ich lokalizacji, nadleśnictw; tolerancja błędu położenia wierzchołków warstwy w stosunku do przebiegu granic obrębów leśnych wynosi 2 cm; poligony obrębów leśnych muszą pokrywać poligony, właściwych dla ich lokalizacji, nadleśnictw; obiekty w ramach warstwy nie mogą się nakładać i rozchodzić.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 82 ust. 2; § 152 ust. 2