(Ekologia lasu, ekologiczne funkcje lasu), lasy górskie stanowią skuteczną barierę przed lawinami śnieżnymi, kamiennymi czy błotnymi. Wprawdzie większość lawin zatrzymuje się już w kosodrzewinie, jeśli jej pas jest wystarczająco szeroki i gęsty, jednak wiele z nich schodzi niżej. Wdzierają się one w głąb lasu, stopniowo wytracając swój impet i w końcu zatrzymują się. W miejscach częstszego występowania tego zjawiska powstają długie języki lawinisk, których biel zimą wyraźnie kontrastuje z ciemnym tłem lasu. W naszych górach lawiny śnieżne niejednokrotnie były przyczyną ludzkich tragedii, jednakże nie stanowią one większego zagrożenia dla miejscowości lub szlaków komunikacyjnych. Inaczej jest np. w krajach alpejskich, gdzie lawiny stwarzają tego rodzaju zagrożenia na dużą skalę, zwłaszcza tam, gdzie stoki lawinowe zostały odsłonięte na skutek wielkopowierzchniowego zamierania lasu. Często w takich wypadkach konieczna jest ewakuacja całych wsi lub osiedli miejskich. Problemom tym próbuje się zaradzić poprzez biologiczną i techniczną zabudowę stoków lawinowych, co jest jednak bardzo kosztowne i trudne w realizacji.
Jerzy Modrzyński
Szymański S. (2000): Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWN, Warszawa.