(
fitopatologia leśna), choroba powodowana przez Meria laricis Vuill. (
grzyby mitosporowe, Hyphomycetes, Hyphomycetales).
Patogen powoduje zamieranie igieł i ich przedwczesny opad, do którego może dojść nawet na początku czerwca. Pierwsze objawy -
przebarwienia igieł na żółto postępujące od ich szczytu do nasady występują w maju. Po dolnej stronie igieł można zauważyć białe punkty - skupienia trzonków konidialnych patogena. Do porażenia dochodzi przez szparki oddechowe.
Patogen zimuje w opadłych igłach. Ochrona: na szkółkach poprzez opryski preparatami chemicznymi, które należy rozpocząć od momentu pękania pączków.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa. Instrukcja Ochrony Lasu, 2004. Państwowe Gospodarstwo Leśne lasy Państwowe, Warszawa. CABI Bioscience Databases, Index Fungorum, www.speciesfungorum.org