Występuje na całym niżu i w niższych położeniach górskich, na obrzeżach lasów, nieużytkach, miedzach, w zaroślach oraz w parkach (wprowadzany wraz z innymi gatunkami berberysu jako krzewy ozdobne). Owocem jest podłużna, czerwona jagoda, dojrzewająca w sierpniu/wrześniu, twarda i bardzo kwaśna. Owoce berberysu są ubogie w związki azotowe, zawierają natomiast dużo (ok. 4% w św. m.) kwasów organicznych (jabłkowego, cytrynowego), cukrów (blisko 9%) i pektyn (ok. 6%), co nadaje im właściwości dietetyczne i żelujące (galaretujące). Są one bogatym źródłem soli mineralnych, zawierają znaczne ilości witaminy C (ok. 74 mg%), a także barwniki antocyjanowe, karoteny (prowitaminę A), garbniki i alkaloidy. Nie należą do powszechnie pozyskiwanych, można jednak przyrządzać z nich soki, galaretki, konfitury, marmolady, napoje alkoholowe i bezalkoholowe. Przetwory z owoców berberysu cechują sie dużą trwałością. Zastosowania lecznicze owoców (świeżych lub w postaci suszu) - działają przeciwgorączkowo, przeciwbakteryjnie, witaminizująco, poprawiają przemianę materii. W lecznictwie wykorzystywane sa również liście , kora i korzeń berberysu. Uwaga: leczenie preparatami z berberysu wymaga uzgodnienia z lekarzem. Niedojrzałe owoce i inne części rośliny zawierają alkaloid berberynę (trujący, ale także o zastosowaniach leczniczych).
Autor: Prof. Anna Barszcz
Antkowiak L. 1998. Rośliny lecznicze. Wyd AR w Poznaniu, Poznań.
Anioł-Kwiatkowska J., Kwiatkowski S., Berdowski W. 1993. Rośliny lecznicze. Atlas. Wyd. Arkady, Warszawa. Gawłowska A. 2018. Atlas owoców jadalnych. Wyd. Wademekum, Warszawa. Beiser R. 2018. Jadalne zioła i owoce - lasów, łąk i pól. Wyd. Amber, Warszawa. Pałasz M., Petzke E. 2018. Atlas witamin. Naturalne źródło zdrowia. Wyd. SBM, Warszawa.