Owoc krzewu występującego na terenie całego kraju, na niżu i w górach, w zaroślach, w lasach liściastych i mieszanych oraz w borach mieszanych. Jądro zawiera tylko od kilku - do 10% wody. Na tle innych dziko rosnących gatunków owoców orzechy leszczyny cechują się wysoką kalorycznością (2,692 MJ/100g). Zawierają do 65% tłuszczów (oleje) a także aż 17 - 22% związków azotowych, w tym sporo białek, ponadto kilka % cukrów. W składzie mineralnym dominują: potas, fosfor, wapń i magnez; występuje dość dużo żelaza, ale niewiele sodu, stąd orzechy zalecane są w diecie niskosodowej. Na uwagę zasługuje duża zawartość witaminy E, witamin z grupy B (B1, B2 ,B6), witaminy PP (niacyna), natomiast zawartość witaminy C i prowitaminy A jest nieduża. Bogatym źródłem witaminy C a także garbników są natomiast liście leszczyny. Orzechy należy zbierać w fazie pełnej dojrzałości, nabierają one odpowiedniej wartości użytkowej i trwałości dopiero po ich wysuszeniu. Pomimo wielu zalet odżywczych i cennych walorów smakowych orzechy leszczyny pospolitej nie mają u nas dużego znaczenia gospodarczego. Są one przeznaczane głównie do bezpośredniego spożycia lub w przemyśle cukierniczym. W Polsce hoduje się liczne obce gatunki i odmiany leszczyny, uzupełniając i wzbogacając krajową bazę.
Autor: Prof. Anna Barszcz
Grochowski W., Grochowski A. 1994. Leśne grzyby, owoce i zioła. Zbiór i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa. Elmadfa I., Fritzsche D.1999.Wielkie tabele witamin i składników mineralnych. Wyd. Muza SA, Warszawa.
Barszcz A. 2018. Surowce leśne. Materiały do wykładów. Wersja elektroniczna. ZULiD, UR, Kraków.Beiser R. 2018. Jadalne zioła i owoce - lasów, łąk i pól. Wyd. Amber, Warszawa. Tomanek J. 1986. Botanika leśna. PWRiL, Warszawa.