(nauka o surowcu drzewnym), mianem paczenia się drewna określa się zniekształcenie postaci półwyrobów i wyrobów z drewna, będące następstwem anizotropii skurczu
w kierunku promieniowym i stycznym. Wielkość i rodzaj zniekształceń zależą od gatunku drewna, od wymiarów tarcicy lub innych elementów tartych oraz od tego, z jakiej części przekroju poprzecznego kłody zostały one wyrobione.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Krzysik F. 1974. Nauka o drewnie. PWRiL, Warszawa