(nauka o surowcu drzewnym),
przekrój poprzeczny, który dzieli
pień prostopadle do osi podłużnej. Na przekroju poprzecznym najwyraźniej widać słoje drewna ułożone współśrodkowo dookoła rdzenia, a także promieniście biegnące
promienie drzewne, widoczne niekiedy gołym okiem, np. u dębu i buka, oraz jako tzw. fałszywe szerokie
promienie drzewne, np. u graba i olszy.
![](obrazki/ikona_zrodlo.png)
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Zielski A., Krąpiec M. 2004. Dendrochronologia. PWN, Warszawa