pleocen

(Ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [gr. pléon = więcej + koinós = wspólny], pełny układ ekologiczny składający się z biocenozy (wszystkich populacji zamieszkujących dane siedlisko i pozostających w określonych związkach ekologicznych) i jej środowiska, czyli biotopu. Ma charakterystyczny skład gatunkowy. Poszczególne komponenty biocenozy występują w określonych stosunkach jakościowych i ilościowych. Jest układem otwartym. W jego obrębie zachodzi wymiana materii i przepływ energii realizowane między poszczególnymi składnikami biocenozy i biotopem.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.