(Ekologia lasu, środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów), w związku z zanieczyszczeniem atmosfery tlenkami azotu, halonami, chlorowcopochodnymi węglowodorów i innymi związkami, obserwuje się stopniową redukcję warstwy ozonu w stratosferze. To z kolei jest przyczyną nasilania się promieniowania ultrafioletowego (zwłaszcza UV-B, w przedziale 280 - 315 nm), które jest szkodliwe dla żywych organizmów. Promieniowanie UV-B powoduje między innymi zmiany w kwasach nukleinowych, proteinach i lipidach błon komórkowych, prowadząc do mutacji (często letalnych) oraz różnorodnych reakcji we wzroście i morfologii drzew i innych roślin lądowych. Charakterystyczne jest występowanie nekroz i bardziej kseromorficznej budowy liści oraz spowolnienie wzrostu. Reakcje obronne polegają głównie na zwiększeniu zawartości poliamin oraz flawonoidów i izoflawonoidów w liściach, oraz wzmożonej produkcji wosku i kutneru. Gatunki i ekotypy drzew bytujące w wyższych położeniach n.p.m. są bardziej odporne na działanie promieniowania UV niż gatunki z położeń niższych.
Jerzy Modrzyński (na podstawie: Bornman J. F., Teramura A. H. 1993. Effects of Ultraviolet-B radiation on Terrestrial Plants. W: Young A. R., Björn L. O., Moan J., Nultsch W. (red.) Environmental UV photobiology. Plenum Press, New York and London)
Kopcewicz J., Lewak S. (2002): Fizjologia roślin. PWN, Warszawa;
Larcher W. 2003. Physiological plant ecology. Springer Verlag, Berlin-Tokyo);