potencjalna produkcyjność gospodarcza lasów w gospodarstwie leśnym w okresie obowiązywania planu urządzenia lasu

(ekologia lasu, las-naturalny zbiornik węgla), możliwa do osiągnięcia, w tym metodami gospodarki leśnej, zdolność lasów jako gruntów, zajętych pod drzewostany (lub gruntów przeznaczonych do ponownego pokrycia roślinnością leśną albo zalesienia), do udziału w wytwarzaniu drewna przez podmioty prowadzące gospodarstwa leśne drewna  w okresie obowiązywania planu urządzenia lasu – zarówno drewna powodującego zwiększanie  wymiarów (miąższości) drzew, pokrywających ten grunt (lub mogących pokryć ten grunt),  jak i drewna,  podlegającego pozyskiwaniu na tym gruncie w drodze wycinki drzew w celu  zaspakajania potrzeb społecznych ( w tym gospodarczych) na surowiec drzewny, przy czym zdolność tę:
1) ustala się przy założeniu:
a) braku wystąpienia w przeszłości oraz do końca okresu obowiązywania planu urządzenia lasu stanów siły wyższej o charakterze biotycznym i abiotycznym,
b) prawidłowego sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości oraz do końca obowiązywania planu urządzenia lasu, a w szczególności,
c) prawidłowego sposobu prowadzenia użytkowania przedrębnego lasu, także z punktu widzenia stabilności drzewostanu i racjonalnej struktury sortymentowej drewna do pozyskania w ramach użytkowania rębnego,  
2) wyraża się w m3 drewna w przeliczeniu na jednostkę pola powierzchni gruntów wchodzących w skład gospodarstwa leśnego, wliczając w to grunty zajęte pod obiekty infrastruktury leśnej, a także w przeliczeniu na jeden rok – z zastosowaniem następującej formuły matematycznej:

[(∑V _k - ∑V _p + ∑U)/P]/o, w którym:

∑V p  oznacza najwyższą możliwą miąższość drzewostanów we wszystkich wydzieleniach leśnych gospodarstwa leśnego na początku obowiązywania planu urządzenia lasu lub po wejściu w skład gospodarstwa leśnego w trakcie realizacji planu urządzenia lasu - przy założeniach, jak w lit. a),

∑V k oznacza możliwie największą miąższość drzewostanów we wszystkich wydzieleniach leśnych gospodarstwa leśnego na koniec okresu obowiązywania planu urządzenia lasu lub w dacie wyjścia ze składu gospodarstwa leśnego - przy założeniach jak w lit. a),

∑ U oznacza łączną ilość drewna możliwą do pozyskania w ramach użytkowania przedrębnego oraz rębnego za cały okres obowiązywania planu urządzenia lasu - przy założeniach, jak w lit. a),

P oznacza łączne pole powierzchni gruntów wchodzących w skład gospodarstwa leśnego w okresie obowiązywania planu urządzenia lasu, obliczane jako średnia ważona liczbą lat, w których pole powierzchni gruntów wchodzących w skład gospodarstwa leśnego miało niezmienną wartość, z zastosowaniem następującego wzoru:

 P= [(P₁ * n₁ + P₂ * n₂ + (...) + P _k * n _k )]/[(n₁+n₂+(...)+n _k], w którym:

P₁, P₂, (...),P_k à oznacza pole powierzchni gruntów w nadleśnictwie w trakcie realizacji planu urządzenia lasu, zaś

n₁, n₂, (...),n_k oznacza czas występowania w nadleśnictwie pola powierzchni gruntów na niezmiennym poziomie, z tym że
n ₁ + n₂ + (...) + n _k = o ,

o oznacza długość okresu obowiązywania planu urządzenia lasu (zazwyczaj o = 10 lat)

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Konrad Tomaszewski