(Gleboznawstwo leśne), sumaryczna powierzchnia cząstek mineralnych i organicznych zawartych w 1 gramie gleby nosi nazwę powierzchni właściwej. W miarę wzrastania rozdrobnienia cząstek powierzchnia właściwa rośnie. Szczególnie ważna jest powierzchnia właściwa cząstek ilastych ze względu na ich małe wymiary i duże znaczenie w kształtowaniu właściwości gleb. Ogromna powierzchnia właściwa osiągana przez → minerały ilaste jest wynikiem zarówno dużego ich rozdrobnienia, jak i pakietowej struktury cząstek. Największą powierzchnię właściwą mają minerały trójwarstwowe (grupa montmoryllonitu 700-800 m2 na 1 gram gleby), najmniejszą zaś minerały dwuwarstwowe (grupa kaolinitu 10-30 m2 na 1 gram gleby ), a dla porównania piasku – już poniżej 10m2 na 1 gram gleby. Powierzchnia właściwa jest jedną z podstawowych miar właściwości sorpcyjnych gleby.
Dobrzański B., Dechnik I., Gliński J., Pondel H., Stawiński J. 1977. Powierzchnia właściwa gleb Polski. Roczn. Nauk Roln., Seria D, T. 165.
Dobrzański B., Dechnik I., Gliński J., Pondel H., Stawiński J. 1977. Powierzchnia właściwa gleb Polski. Roczn. Nauk Roln., Seria D, T. 165.