pozorne przystosowanie się do zagrożenia

(ergonomia w leśnictwie), polega m.in. na nabywaniu rutyny tj. na stopniowym zanikaniu lęków pod wpływem częstej ekspozycji na zagrożenie. Ta forma przystosowania się do zagrożeń często współwystępuje z powtarzalnymi przyczynami wypadków lub jest jednym z czynników doprowadzających do wypadków zdarzających się wskutek nieuwagi lub innych przyczyn popełnionych pomyłek (Koradecka 1997).