Puszcza Goleniowska

(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Goleniowska znajduje się w północno-zachodniej Polsce, na wschód od Zalewu Szczecińskiego, w województwie zachodniopomorskim na terenie powiatów goleniowskiego, miejskiego szczecińskiego – cz. płn., kamieńskiego i stargardzkiego. Jest to obszar położony głównie na Równinie Goleniowskiej; część zachodnia znajduje się na Równinie Nowogardzkiej, a część północna na Równinie Gryfickiej. Współczesny obszar Puszczy Goleniowskiej to tereny położone na wschód od Szczecina; których północną granicę stanowi drogę nr 108 na odcinku Piaski–Płoty, wschodnią droga nr 28 na odcinku Płoty – Nowogard, która dalej na południe biegnie do Lipnika, a następnie drogą nr 10 w okolice Szczecina do skrzyżowania z drogą nr 3. Zachodnią granicę puszczy wyznaczają wschodnie obrzeża zwartej zabudowy Szczecina, wschodni brzeg Odry - do Stepnicy. W centalnej części puszczy ,jest miasto Goleniów, od którego pochodzi jej nazwa. W przyjętych granicach jest to obszar* o powierzchni ogólnej około 145 tys. ha, w którym 80 tys. ha (55%) zajmują lasy, z czego 60% to lasy iglaste. Prawie wszystkie lasy są w zarządzie Lasów Państwowych, w granicach nadleśnictw: Rokita (obręby Golczewo, Rokita), Nowogard (obr. Czermnica i Nowogard) oraz Kliniska. Puszcza Goleniowska jest w granicach LKP Puszcze Szczecińskie. Charakteryzuje się interesującą przyrodą, na jej obszarze wyróżniono między innymi kilka obszarów obszary Natura 2000, z których największe powierzchniowo to Ostoja Goleniowska oraz Puszcza Goleniowska --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- * w latach 80. XX wieku Zaręba (1986) powierzchnię ogólną Puszczy Goleniowskiej oceniał na 63 tys. ha; powierzchnia puszczy podawana w literaturze to najczęściej to 60 - 63 tys. ha