(
fitopatologia leśna), choroba powodowana przez Pseudomonas savastanoi pv. fraxini Janse.
Bakterie gramujemne, pałeczka z rzęskami umieszczonymi na jednym biegunie komórki. Na korze gałęzi rzadziej konarów i pni pojawiają się soczewkowate nabrzmnienia. Z czasem ulegają rozerwaniu i następuje rozwój brunatnoczarnej z charakterystycznymi spękaniami rakowatej tkanki. Choroba może powodować ograniczanie wzrostu, a nwawet zamieranie młodych drzew. Wiosną i wczesnym latem na młodych, porażonych pędach może wystapić żółttawy
wyciek bakteryjny. Porażenie następuje przez przetchlinki i zranienia (żery owadzie lub gradobicie), rzadziej przez ślady po opadłych liściach lub pękające pąki. Wektorami patogena mągą być niektóre szkodniki owadzie np. jeśniak pstry. Najczęściej cierpią drzewa na glebach silnie zakwaszonych i ubogich w
wapń oraz na glebach lekkich piaszczystych i ciężkich - gliniastych. Ochrona: usuwanie porażonych pędów lub drzew.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Sinclair W., A., Lyon H., H., Johnson W., T., 1987. Disease of trees and shrubs. Cornell University Press, Ithaca and London. Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa