(botanika,
ekologia i
geografia roślin), obszar, na którym wskutek sprzyjających warunków zewnętrznych,
flora i
roślinność mogła przetrwać niekorzystne zmiany środowiska, jakie wystąpiły na innych obszarach. Przykładem są plejstoceńskie ostoje oligotermicznej flory arktycznej i wysokogórskiej, jakimi mogły być tereny niezlodowacone, położone w bezpośredniej bliskości lodowców.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Kornaś J., Medwecka-Kornaś A. 2002. Geografia roślin. Wyd. Nauk. PWN Warszawa.