regradacja gleby

(Gleboznawstwo leśne), proces odwrotny do → degradacja gleby, czyli usuwanie ujemnych skutków degradacji. Jest to więc stopniowa, często bardzo powolna, mierzona wieloma dziesięcioleciami, poprawa właściwości gleby takich jak odczyn, zawartość próchnicy, zawartość biogenów, poprawa struktury, właściwości wodnych. Do zabiegów poprawiających właściwości gleb należy jej wapnowanie, nawożenie mineralne i organiczne, regulacja stosunków wodnych, uprawa roślin (poplony, przedplony), zabiegi przeciwerozyjne i inne. Są to zawsze procesy bardzo pracochłonne i kosztowne, a bywa że bezskuteczne. Najlepszym więc rozwiązaniem jest nie doprowadzać do degradacji.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Baran S., Turski R. 1995. Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wydawnictwo Akademii Rolniczej, Lublin.
Greinert H., Greinert A. 1999. Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego. Wyd. Politechniki Zielonogórskiej. Zielona Góra.

Publikacje powiązane tematycznie

Gorlach E., Mazur T. 2001. Chemia rolna. Podstawy żywienia i zasady nawożenia roślin. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, ss. 347.
Gorlach E. 2003. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Praca zbiorowa pod redakcją Eugeniusza Gorlacha. Skrypt. Wydanie III poprawione, Wyd. AR Kraków, ss. 162.
Mercik S. 2004. Chemia rolna. Podstawy teoretyczne i praktyczne. Wyd. SGGW, ss. 287.