(
użytkowanie lasu), urządzenie do nieniszczącego badania drewna drzew, słupów zabytkowych budowli itp.; badanie polega na wkręcaniu w
drewno ze stałą prędkością ok.. 1500 obrotów/min; opór stawiany przez nawiercane
drewno rejestrowany jest w komputerze; odczyt resistographu umożliwia lokalizację słojów rocznych w związku z odmienną gęstością drewna wczesnego i późnego; odczyt pozwala na dokładne określenie fragmentów przekroju drewna o zmienionej gęstości; standardowa długość wiertła wynosi 410
mm, do badania tarcicy stosuje się wiertła o długości 280
mm, najdłuższe wiertło ma 950
mm.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Dieter F. Giefing